NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
مَسْلَمَةَ
عَنْ مَالِكٍ
عَنْ ابْنِ
شِهَابٍ عَنْ
عُرْوَةَ
بْنِ
الزُّبَيْرِ
عَنْ
عَائِشَةَ رَضِيَ
اللَّهُ
عَنْهَا أَنَّهَا
قَالَتْ مَا
خُيِّرَ
رَسُولُ اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ فِي
أَمْرَيْنِ
إِلَّا
اخْتَارَ
أَيْسَرَهُمَا
مَا لَمْ
يَكُنْ
إِثْمًا
فَإِنْ كَانَ إِثْمًا
كَانَ
أَبْعَدَ
النَّاسِ
مِنْهُ وَمَا
انْتَقَمَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
لِنَفْسِهِ
إِلَّا أَنْ
تُنْتَهَكَ
حُرْمَةُ
اللَّهِ
تَعَالَى
فَيَنْتَقِمُ
لِلَّهِ
بِهَا
Âişe (r.anha)'dan
demiştir ki:
Rasûlullah (s.a.v.),
biri diğerinden daha kolay iki şey arasında muhayyer bırakılırsa, günah
olmaması şartıyla, mutlaka onlardan en kolay olanını seçerdi, şayet günah ise
insanlar arasında ondan en uzağı olurdu. Rasûlullah (s.a.v.) kendisi için
(kimseden) bir intikam almazdı. Ancak Allah'ın haramlarının çiğnenmesi
müstesna; (o zaman bizzat kendisi) o çiğnenen haramlardan dolayı Allah için
intikam alırdı.
Tahric edenler: Buhari,
menâkıb. edeb. hudud: Müslim, Fedail; Muvatta, hüsnü'l-hulk: Ahmed b. Hanbel,
VI. 85. 114. 130. 162, 182. 191, 209, 223, 229, 232, 262. 281.